روزهای رویایی....DEARM ON

یادمه اون موقع ها خونه ما پاتوق همه همسایه هایی بود که بیحوصله وتنها بودند ....  یا اینکه توی غربت واز خانوادشون دور...یا اینکه به هر دلیلی از روزگار دلشون گرفته بود ....خلاصه اینکه خونه ما و مامان عفت جونم یه پناهگاه امن و یه سنگ صبور برای همه اونها بود....تو اون روزها من در بیشتر مواقع از این موضوع شاکی بودم و همیشه میگفتم که چرا ما باید غصه دیگران را بخوریم و ما بشیم سنگ صبورشون؟؟؟ ولی حالا خودم گرفتار غربت و دوری از عزیزانم شدم هرچند توی این چند سالی که دورم دلتنگی همیشه آزارم میداده اما به خاطر وجود کورش مهربونم و اخلاق و عادات خاصی که داشتم هیچ وقت احساس تنهایی نکردم و در هر موقعیتی خودم را مشغول ک...

امروز جمعه بود و من و بابایی از صبح تصمیم گرفتیم که بعد از ظهر شما را به دریا ببیریم این اولین باری بود که پا به آب دریا گذاشتی همش فکر میکردم نکنه دوست نداشته باشی وبازی نکنی ولی وقتی به ساحل رسیدیم و توی بغل بابایی بودی و من میخواستم لباست را عوض کنم تندتند میگفتی " آب آب "   اولش وقتی گذاشتیمت روی زمین به هر سمتی میرفتی غیر از آب ولی بابایی دستت را گرفت و با هم به آب زدید ..... بعد یواش یواش با بابایی رفتید اون جلوها...ببین آب به بالای پاهات رسیده.....  دیگه کم کم خوشت اومده و میخوای تنهایی بری...             حسابی با ماسه ها بازی کردی...

روزها وشبها از پی هم ما آیند و میگذرند اینقدر سریع که حتی حساب روزهای هفته را فراموش میکنم ... این روزها تماما سرگرم با تو بودنم غرق در دنیای تو ....غرق در خنده های شیرینت ...و چه لذت بخش است پیچیدن صدای زیبای تو در دنیای عاشقانه ما....خدایا به خاطر تمام داشته هایم شکر ...شکر.... قصه این روزهای ما پسرم از وقتی که قدم به سال دوم زندگیت گذاشتی هرروز مامانی را با کارهای جدیدت غافلگیر میکنی دیگه نسبت به قبل کمتر چسبونک هستی ولی عوضش کنجکاویهات زیادتر شده وریخت و پاشهات هم که نگو... کلمه های بابا ،آب،مامان ،به به، تق تق ،ببعی ،را کاملا واضح و صحیح میتونی بگی البته درخت ،ساعت ، چشم را هم میگی هنوز نه به طور واضح ...ولی خب با زبون خودت دائما ...

پسرم این روزها بیشتر از قبل همه جا را به هم میریزی ومن در بیشتر مواقع باید وسایل آشپزخونه را از پذیرایی جمع کنم و.... از اسباب بازیهات که نگو همه جای خونه پیدا میشه البته مامانی هم در جمع آوری وسایل کمر همت را بسته تا بتونه به تو یاد بده که باید بعد از بازی اونها راجمع کنی و روزی چند بار با هم اونها را جمع میکنیم البته مامانی جمع میکنه شما بیرون میریزی ولی اشکالی نداره گل پسرم مطمئنم وقتی یه کوچولو بزرگتر بشی که خودت متوجه بشی پسر مرتبی خواهی شد..... مامان امیر عطا جون هم توی این روزها داره با شیطنت های گل پسرش دست و پنجه نرم میکنه واز ما خواسته بود که از کیاراد بیشتر عکس بگذاریم ما هم تصمیم گرفتیم عکس ریخت و پاش های کیاراد ...

چند روز پیش مادر جون و بابا جون و عمه پروین به خونه ما اومدند هر چند سه چهار روزی بیشتر اینجا نبودند ولی پسرم حسابی از تنهایی در اومده بود و کلی خوشحال بود ، من و بابایی که قرار بود برای روز تولدت یه کیک کوچولو بگیریم و یه جشن کوچولوی سه نفری بگیریم تصمیم گرفته بودیم وقتی مادرجون اومد این کار را بکنیم برای همین یه کیک وچند تایی بادکنک خریدیم تا به این بهانه کنار هم چند تایی عکس یادگاری بگیریم ولی مثل اینکه شما اصلا حوصله این کارها را نداشتی و اینقدر بهانه گیر و غرغرو شده بودی که مامانی نتونست چند تایی عکس تکی ازت بگیره و فقط توی بغل مامان یا بابایی بودی ما هم خیلی مختصر چند تایی عکس گرفتیم  ... توی همه عکسها شما بی حوصله و بی تفاوت هستی...

امشب خاله فرزانه مامان آرین مهر کوچولو زنگ زد و گفت که میخواد آرین مهر را به پارک ببره و اگه ما هم مایل باشیم بریم ما هم قبول کردیم البته قرار بود که با من وشما باهم بریم ولی چون بابایی هم میخواست بره ورزش با هم رفتیم وبرای برگشت هم چون بارون میومد دوباره بابایی اومد دنبالمون ... حالا قراره هفته ای یکی دوبار باهم بریم خصوصا شبهای امتحان بابایی تا بابایی یه کم تنها باشه و بتونه بهتر درس بخونه ... اینم چند تایی عکس از پسر گلم در حین بازی....البته با آرین مهر زیاد بازی نکردی و نتونستم یه عکس دونفری بگیریم در شبهای بعد حتما یه عکس یادگاری ازتون میگیرم.....             &nbs...

      تو این روز طلایی تو اومدی به دنیا                   وجود پاکت اومد تو جمع خلوت ما        تو تقویما نوشتیم تو این ماه و تو این روز             از آسمون فرستاد خدا یه ماه زیبا        الهی که هزارسال همین جشنو بگیریم             به خاطر و جودت به افتخار بودن    تو این روز پر از عشق تو با خنده شکفتی    ...

فردا سوم اردیبهشت ماه ، روزی که برای من توی تقویم زندیگیم یادآور یکی از قشنگترین روزهای عمرم شده و هرسال با اومدن این روز بهانه ای میشه برای مرور قشنگترین خاطره هام .... پارسال در چنین لحظاتی آخرین ساعاتی بود که کیاراد توی وجود مامانی لونه کرده بود و مامانی از شوق فردا و دیدن یه کوچولوی دوست داشتنی که قراربود بشه زندگی من و بابایی زیاد نخوابیده بود .....وبالاخره این روز زیبای بهاری رسید و کیاراد من با تولدش همه روزهای زندگی عاشقانه من و بابایی را بهاری کرد.... باور نمیکنم که یک سال گذشته این قدر که خاطرات اون روزها برایم روشن و شیرین است که پنداری همین دیروز بود که اولین بار چهره معصوم و زیبا و دوست داشتنی این فرشته کوچولو را دیدم و نگرا...